artykuł czytany 2777 razy

Oprócz kilkuwyciągowych dróg wspinaczkowych są także dwa ogródki wspinaczkowe: jeden przy ferracie Vollerin, a drugi poniżej schroniska Herrgottschnitzer. Każdemu wedle potrzeb.

Minusem tej okolicy jest brak wody- jedynie w pobliżu parkingu znajduje się źródło. Bije ono wprost do poidła dla bydła, a jednak wodę stamtąd można pić (jeszcze żyjemy). Brak jest też jakiegoś campingu, co oczywiście można zastąpić spaniem na parkingu, w lesie czy w gasthoffie. Istnieje też duże niebezpieczeństwo pogryzienia przez kleszcze. No cóż, nikt nie mówił, że Alpy są zupełnie bezpiecznym miejscem!

Jeśli nas znudzi wielce wysoka Hohe Wand, można pojechać trochę bardziej na południe do Flatz na mniejszą (Flatzer) Wand. Tu także znajdziemy ferratki i całe mnóstwo dróg wspinaczkowych jedno- lub dwuwyciągowych.

Dojazd: Drogą numer 17 do Neunkirchen skąd kierujemy się na drogę numer 26 na Ternitz, następnie należy szukać kierunkowskazów na Flatz (a nawet na Flatzer Wand Nature Park). Jazda przez wzgórza wcale nie nastraja wspinaczkowo, ale warto potrudzić się do Flatz, bo jest miejsce ciche i przyjemne. Przez miejscowość Flatz prowadzą znaki do Natur Park, do parkingu pod lasem. Nad parkingiem znajduje się miejsce do grillowania (budka, ławeczki i nawet ujęcie wody- jak byliśmy nie działało) i skałki. Oprócz dróg wspinaczkowych są tam cztery krótkie ferratki o trudnościach A/B. Najciekawsza z nich to Ternitzersteig 1+/B prowadząca obok pieczary, w której schronili się mieszkańcy Flatz przed Turkami, oczywiście w wiekach średnich.

Ferratki są króciutkie i łatwiutkie, więc po takim miłym spacerku można brać się do poważniejszej roboty. Zgodnie z przewodnikiem znajdziemy na Flatzer Wand drogi wspinaczkowe począwszy od -4 do 7 i jeszcze więcej. Jest także jedna droga o trudnościach 3, ale biegnie przez... zarośla naskalne. Bez maczety na tej drodze nie można się obejść!

Skały podzielone są na pięć głównych skupisk, każde z nich ma swoją nazwę, odzwierciedlającą w pewien sposób jej charakter. Tym razem nie będę się rozwodzić nad pięknem oraz teksturą skały, ale przyznać muszę, że bardzo bym chciała, aby takie skały pojawiły się nagle gdzieś na Jurze Krakowsko- Częstochowskiej albo jeszcze lepiej przed oknami mojego domu!

Wracając jednak na Flatzer Wand, to trzeba powiedzieć, że na szczęście tu drogi nie są poznaczone kropkami i na nieszczęście nie wszystkie drogi są opisane swymi trudnościami. No cóż, trochę przygody nigdy nie zaszkodzi!

Strona:  « poprzednia  1  [2]  3  następna »