artykuł czytany 3176 razy

Natomiast do podgrupy języków północnoarabskich należą m.in. starsze formy języka arabskiego takie jak język arabski paleograficzny i język poezji tzw. okresu dżahilijja (czyli język z okresu niewiedzy, tj. z czasów przed pojawieniem się islamu) oraz język średnioarabski, którego nazwa odnosi się do języka arabskiego średniowiecznego. Językiem należącym do podgrupy języków północnoarabskich jest również najważniejsza forma języka arabskiego, czyli język Koranu. Również współczesny język arabski zaliczany jest do podgrupy języków północnoarabskich i najczęściej dzielony jest on na współczesny standardowy język arabski (oparty na języku Koranu) oraz współczesne dialekty języka arabskiego.

Współczesny standardowy język arabski nazywany jest często klasycznym językiem arabskim lub arabskim językiem literackim. Jednak nie zawsze oznacza on język literatury i często jest on również językiem różnego rodzaju konferencji, spotkań politycznych a także językiem mediów - prasy, radia, telewizji itp.

W życiu codziennym Arabowie posługują się współczesnymi - bardzo licznymi - dialektami języka arabskiego. Dialekty te podzielone są na dwie grupy - wschodnią, zwaną orientalną, która obejmuje dialekty Półwyspu Arabskiego a także dialekty: syryjski (Syria, Liban, Jordania), egipski i iracki oraz zachodnią, zwaną maghrebską, która obejmuje dialekty: marokański, mauretański, libijski, tunezyjski i algierski. Bardzo często te dialekty różnią się od siebie w znaczny sposób i Arabowie pochodzący z różnych krajów chcąc porozumieć się rozmawiają w jednym z powszechnie znanych dialektów, np. egipskim (znanym głównie dzięki egipskiej kinematografii) lub syryjskim, który powszechnie uznawany jest za najbardziej elegancki.

Język arabski jest językiem urzędowym w Algierii, Arabii Saudyjskiej, Autonomii Palestyńskiej, Bahrajnie, Czadzie (razem z językiem francuskim), Dżibuti (razem z językiem francuskim), Egipcie, Erytrei, Iraku (razem z językiem kurdyjskim), Jemenie, Jordanii, Katarze, Komorach (razem z językiem francuskim), Kuwejcie, Libanie, Libii, Maroku, Mauretanii, Omanie, Saharze Zachodniej, Somalii (razem z językiem somalijskim), Sudanie, Syrii, Tunezji i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Język arabski zapisywany jest arabskim pismem. Jest to alfabetyczne pismo spółgłoskowe, które rozwinęło się z nabatejskiej odmiany pisma aramejskiego. Zapisywane jest ze strony prawej do lewej. Składa się z 18 podstawowych znaków, które po uzupełnieniu kropkami (jedną, dwiema lub trzema) tworzą razem 28 znaków - liter spółgłoskowych. Mają one różne formy, w zależności od swojej pozycji w wyrazie (początkowej, środkowej, końcowej czy izolowanej). Samogłoski wyrażane są za pomocą znaków diaktrycznych, umieszczanych nad lub pod literą. W użyciu powszechnym samogłoski bardzo często w ogóle nie są zapisywane.

Do najważniejszych odmian pisma arabskiego należy pismo kufickie (kufi) - monumentalne, kwadratowe oraz pismo nashi - kursywne, okrągłe.

Obecnie pisma arabskiego używa się również do zapisywania innych języków niż język arabski - stosuje się je w zapisie języków: perskiego, urdu, malajskiego, suahili a do 1929 r. również języka tureckiego.

Strona:  « poprzednia  1  [2]  3  następna »