Arunczal Pradesz – Świat kultury plemiennej

Geozeta nr 8

artykuł czytany 4839 razy

Ważnym tradycyjnym zajęciem mieszkańców tych terenów jest łowiectwo. Trofeami łowieckimi (skóry niedźwiedzi, szczęki tygrysów, szpony, dzioby i pióra drapieżnych ptaków) ozdabia się nie tylko fantazyjne nakrycia męskich głów, ale i ściany domów. Popularnym tradycyjnym rzemiosłem jest plecionkarstwo (bambus, trzcina). Kunsztowne kosze, maty, torby, futerały na maczety, kapelusze, biżuteria (delikatne łańcuszki splecione z trawek) budzą podziw. Przedmioty te bardzo dekorują wnętrza chat. W kącie izby często są rozstawione małe tkackie warsztaciki. Kobiety noszą spódnice z szlachetnych, własnoręcznie utkanych materiałów. Zachwyca nie tylko ich faktura ale i naturalne barwniki. Deseń tych tkanin pozwala na określenie przynależności plemiennej. Wszechobecnym surowcem jest tutaj bambus, którego używa się do budowy domów, płotów, wyrobu mebli, mat, narzędzi, naczyń, koszy, plecaków, kapeluszy...

Odwiedziliśmy kilkanaście wiosek należących do różnych grup plemiennych. Układ wsi, konstrukcja chat, ich wyposażenie i stroje mieszkańców trochę się od siebie różniły. Wszędzie jednak bardzo serdecznie zapraszano nas w gości i częstowano apangiem, czyli doskonałym lokalnym piwem. Ten biały, gęsty, aromatyczny pożywny napój smakuje wyśmienicie, zwłaszcza z bambusowych kufli. Warto spróbować...

Strona:  « poprzednia  1  [2]