artykuł czytany 4345 razy

Wszystkie te instrumenty mogą być wykorzystywane równocześnie, co najczęściej podczas liturgii odprawianej na klasztornych dziedzińcach, służacej - przykładowo - wyproszeniu zdrowia dla chorego mnicha. Odprawiany przy świetle księżyca rytuał składał się z trzech części: partii instrumentalnej (wprowadzenia) z użyciem wielu instrumentów (trąbki, szałamaje, bębny, talerze), śpiewu chóralnego a capella i zakończenia w postaci drugiej, dłuższej partii instrumentalnej.

Ten, mimo wszystko, ogólny zarys teorii i praktyki muzycznej towarzyszącej buddyzmowi, może jednak dość wyraźnie zasygnalizować odmienność prakytki religijnej Dalekiego Wschodu - która różni się od zachodniej pod niemal każdym względem. Narzucany przez doktrynę ascetyzm, ma swoje odbicie w każdm aspekcie życia duchowego, co zastanawia (a może zawstydza) zwłaszcza wtedy, gdy przypomnimy sobie przepych i bogactwo barokowych kościołów katolickich, z których ambon nawoływano do skromnego życia. Buddyzm to dzieło totalne i nie uznające kompromisów, determinujące całokształt życia człowieczego i jego dzieła.

Strona:  « poprzednia  1  2  3  [4]