Indyjski Tybet od "A" do "Z"

Geozeta nr 5

artykuł czytany 10952 razy

Aromatyczne, słodkie, mniejsze od europejskich owoce, których smaku zwłaszcza po długim trekkingu nie da się z niczym porównać. Suszone na dachach morele z daleka tworzą pomarańczowe plamy. Z ich pestek miejscowi wytłaczają olej używany do ofiarnych lampek w klasztorach.

Nazwa rzeki i doliny położonej za pasmem gór Ladakhu, na skraju Karakorum. Z Leh prowadzi tam droga przechodząca przez Khardung La (5606 m n.p.m.) ponoć będącą najwyższą przejezdną przełęczą świata.

Najważniejsza mantra (modlitwa) buddyzmu, którą można przetłumaczyć jako "Klejnot jest zaklęty w lotosie". Jest najczęściej odmawianą modlitwą, zdobi młynki i kamienie modlitewne.

Urozmaicają trekkingi, które często prowadzą szlakami karawanowymi. Na tych trasach są zbudowane mosty w miejscu przepraw przez duże rzeki. Mosty są różne: a) stalowe, b) drewniane, c) drewniane wiszące, d) z lin sizalowych; wiszące i chwiejące się, e) w formie stalowej liny po której na bloczku przesuwa się krzesełko f)... albo uprząż bez atestu g) brak mostu. Poziom wody w rzekach jest zmienny. Jeżeli mamy trudności z jej przekroczeniem, należy poczekać do rana gdy poziom wody opadnie. Bardzo przydają się lekkie, szybko schnące buty. Powinny być sznurowane, przy tych wartkich rzekach klapki czy nawet sandały mogą odpłynąć.

Nowo otwarty rejon leżący na południowy wschód od Ladakhu blisko granicy tybetańskiej. Mało uczęszczane tereny trekkingowe.

Byłe buddyjskie księstwo leżące w dolinie rzeki Spiti (dopływ Sutleju), udostępnione turystom w 1992 r. Ciekawe klasztory buddyjskie (Kee, Dankhar, Tabo, Khungri, Lalung), efektowne trasy trekkingowe.

Wspaniałe tereny trekkingowe w znacznie mniejszym stopniu eksplorowane niż Himalaje Nepalu. Brak albo bardzo słaba infrastruktura powodują, że należy zabrać ze sobą namiot i żywność. W związku z brakiem drewna konieczny jest sprzęt do gotowania. Uwaga! W Indiach gaz do gotowania bywa trudny do zdobycia, benzyna indyjska nie zawsze może sprostać wymaganiom zachodnich prymusów benzynowych, zalecamy rosyjskie. Popularniejsze trasy przechodzą przez wioski, ale nie we wszędzie można kupić żywność. Woda w górach nadaje się do picia, cudownie rozpuszczają się w niej witaminizowane tabletki musujące.

Strona:  « poprzednia  1  2  [3]  4  następna »