artykuł czytany 11767 razy

13:30
Decydujemy, że spędzimy jeszcze jeden dzień w Rumuni, a tę noc w Tulceii. Zbliżamy się do serca Delty Dunaju - okolica staje się bajkowa. Mamy wrażenie że czas dla żyjących tu ludzi stanął w miejscu jakieś 200 - 300 lat temu. Ubóstwo domostw miejscowej ludności jest przerażające. Ku naszemu zdziwieniu pomimo biedy napotykani ludzie są uśmiechnięci, przyjaźni i otwarci. Mijani po drodze ludzie poruszają się głównie dwukołowymi wózkami zaprzężonymi osłami lub mułami.

17:10
Docieramy do przeprawy promowej na Dunaju w miejscowości Bratianu. Cena przeprawy to za samochód koszt 100 000 lei i 10 000 lei od osoby.

17:40
Niewielkie lokalne przejście graniczne. Podchodzi do nas rumuński pogranicznik "paszporty ... nie macie wiz mołdawskich" (!) - nie jedziemy do Mołdawii tylko na Ukrainę (!) " ale jesteście na przejściu granicznym do Mołdawii, musicie mieć wizę, bo was tam nie wpuszczą". Hugo argumentuje, że Polacy nie potrzebują wiz do Mołdawii, na co pogranicznik rozkłada ręce - "tam was nie wpuszczą, Polacy muszą mieć wizę - dostaniecie ją na następnym przejściu, tam jest mołdawski konsul on ją wam tam wbije". Według mapy powinno to być przejście z Ukrainą. Według słów pogranicznika dzieli nas do Ukrainy w linii prostej 5 km terytorium mołdawskiego. Do następnego przejścia mamy teraz około 60 km.

18:50
W Oanceii zapada noc, jesteśmy na kolejnym przejściu granicznym. Przed nami tylko jeden samochód. Młody rumuński pogranicznik odbiera nasze paszporty - "Polacy?". Dowiadujemy się, że na poprzednim przejściu źle nas poinformowano, nie musimy mieć wiz, aby wjechać do Mołdawii! Musimy tylko zapłacić lokalny podatek drogowy ok. 15 dolarów. Odprawa trwała prawie 15 min. Ukraiński punkt kontrolny oddalony jest o 3 km od granicy z Mołdawią

23:35
Posileni ruszamy w dalszą drogę - do Odessy jeszcze około 250 km. Dochodzimy do wniosku, że wcześniejsza duża ilość kontroli mogła być spowodowana pierwszą turą wyborów prezydenckich.

01:20
Jesteśmy na dziwnym punkcie kontrolnym poza milicją nasze dokumenty sprawdzają inne umundurowane służby. Dostajemy nieco postrzępioną małą karteczkę "talon", na której wpisano odręcznie numer rejestracyjny naszego pojazdu, data i godzina. Możemy jechać dalej. Zarówno punkt jak i zachowanie mundurowych świadczy, że albo przekroczyliśmy ponownie jakąś granicę albo jesteśmy w strefie przygranicznej.

02:07
Jesteśmy niemal u kresu Expedycji - mijamy tablicę z napisem Odessa! Dobrym miejscem na formalne zakończenie Expedycji będzie fotografia na schodach naprzeciwko portu. Jadąc przez miasto przypominamy sobie naszą pierwszą wizytę kilka tygodni wcześniej.

Strona:  « poprzednia  1  2  3  4  5  6  7  8  [9]  10  następna »